[R] Ju-52 3m z Kartonowego ABC 7/2006 – LOT

[Heinrich Kosmala]

No to wracam (póki co) do latadeł – Ju-52 czyli Tante Ju, jak mawiają w granicznym kraju zachodnim.
LOT otrzymał 16 listopada 1936 roku samolot Ju 52/3m o numerze seryjnym 5588. W ramach rozliczeń zwrócono do fabryki w Dessau dziewięć samolotów Junkers F 13. Samolot o rejestracji SP-AKX latał początkowo na linii do Berlina, a później do Rzymu. W końcu strona polska zdecydowała się jednak na zakup maszyn amerykańskich od Lockheeda.
Po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku samolot został ewakuowany do Bukaresztu i tam skonfiskowany przez władze rumuńskie.



Mój Ju-52 przeprojektowuję odpowiednio na wersję LOT´u i wydrukuję na kartonie „srebrnym” – co moim zdanie najbardziej oddaje optycznie charakter duraluminuim. Budowa (kolejność montażu) zgodnie z instrukcją klejenia. Zaczynam więc od części dziobowej – części 1 i 2 wraz z wręgami (dokupiłem LC) i wlotami powietrza – cz- 105 i 106, oraz szkielet kabiny pilotów.

[Lukson 1982]

Fajna maszyna. Będę tu zaglądać

[Piterski]

Zasiadam, i będę obserwował z wielką ciekawością z dwóch powodów. Ciekaw jestem tej konwersji i sam ma ochotę kiedyś ten niemały samolot skleć.

[Heinrich Kosmala]

Kabina pilotów. Poniosło mnie i widoczniew uważałem, że taki już jestem (po 67 latach stażu w modelarstwie kartonowym) kozak, że nie muszę (uważnie) czytać istrukcji budowy – skutek; podłoga kabiny pasażerskiej (w oryginale przedziału desantowego) – wręga W17a nie dała się, tak jak Bozia przykazała skleić ze szkieletem kokpitu (podłogą foteli pilotów), bo tam już zamontowałem całe należące do tego ustrojstwo. Na szczęście dało się to stosunkowo łatwo, chociaż brutalną metodą (częściowa amputacja – no ale w końcu jestem lekarzem ) zreperować.

[Heinrich Kosmala]

Oszklenie kabiny pilotów – „szkło” (jak zwykle u mnie) z folii do rzutnika.

[Heinrich Kosmala]

Kabina pasażerska, w oryginalnej wycinance przedział desantowy. Konstrukcja nie podoba mi się za bardzo, obawiam się sporej niestabilności (co najmniej skłonności do falowania się) ścianek bocznych, ze względu na ich wielkość, a co za tym idzie wiotkość. Co prawda przyjdą jeszcze (takie bardziej symboliczne) żeberka, ale to mnie nie przekonuje. Ten problem został też wspomniany w innej znanej mi relacji z budowy tego modelu.

[Piterski]

Jaki masz plan? Powielisz kilka pionowych wręg wewnątrz kadłuba i dasz pomiędzy nie wiązania czy planujesz tylko usztywnienie podłogi.
Ja bym raczej starał się stworzyć tę kratownicową konstrukcję wewnętrzną i na nią dał poszycie.

[Heinrich Kosmala]

Tak też zrobię – „dodatkowe“ wręgi, co zresztą nie jest tak do końca prawdą, bo one są przwidziane i w zestawie (na zdjęciu jeszcze nie wklejone) – obawiam się tylko, że ze względu na wielkość tej części może to nie być wystarczające. Zobaczymy...

[Piterski]

Krawędzie możesz nasączyć BCG, jak wyschnie będą sztywniejsze, lub te od środka SG. Zresztą wydaje mi się, że są tam przewidziane jakieś wiązania od strony ścianek zewnętrznych.

[Heinrich Kosmala]

Fotele dla pasażerów – moja konstrukcja, na podstawie zdjęć znalezionych w sieci.