Pan Gał nas uczy, że Panów ponoć wybili, i pewnie na tym poprzestaniem
Za dwa dni rocznica, kolejna. Ta jednak będzie dość nietypowa.
Narka.
*[Relacja/Okręt] BISMARCK - A.Haliński. POWRÓT
Moderatorzy: Tomasz D., laszlik, kartonwork
Witajcie.
70 lat temu, dnia 27 maja zatopiony został pancernik BISMARCK.
Co u mnie? Nie ukrywam, że wystąpił syndrom: „majowego majem rozmajenia” ze znaczą szczyptą obowiązków: około-komunijno-wielo-rodzinnych.
W tym „majowym całokształcie”, coś się jednak przy okręcie działo.
1) Po pierwsze
Postanowiłem nieco usprawnić gablotę na model (zakupioną jeszcze w poprzednim roku). Jest ona wielka, szklana i nieporęczna. Do tego stoi w takim miejscu, iż trudno jest nią „manewrować” przy zdejmowaniu, dla celów „przymierzalniczych” podzespołów okrętu.
Poniewczasie wpadłem na pomysł oddzielenia przedniej szyby i uczynienia jej zdejmowalną (gablota jest klejona silikonem przez akwarystów).
W ten sposób mam łatwy dostęp do modelu (kwestia odkręcenia kilku śrubek, chociaż, już po wykonaniu, moja Połowica zaproponowała haczyki zaciskowe – takie jak przy pudełkach szachownic; wrócę do tego pomysłu przy kolejnym projekcie. Ale gdzie i komu zwinąć takie haczyki?! – zrobić samemu z półstalowego druta?).
Nadbudówki przyłożone na sucho:
2) Po drugie
Z motywacją moich Ukochanych: Żony i Dzieciarni, przed wizytą rodzin wielu, w końcu ukończyłem, po kilku ładnych miesiącach dłubania (sumarycznie z dłuuuuugimi przerwami 1,5 roczku) to, co poniżej obzdjęciowałem. Nie ukrywam, że jestem z tego dumny, bo po raz pierwszy od „zera” (gołych tynków) za takie „coś” się zabrałem. Gdy płytkarz wycenił nasze projekta, szczęka nam stuknęła o płytkę, więc się zawziąłem i postanowiłem wykonać to sam.
Znów pewnie Pan Gał będzie marudził, że imają się mnie sentymenta, ale sobie opowiem, że tak naprawdę od tego płytkowania zaczął się mój do modelowania powrót.
Sobie ucinałem i przyklejałem długie dnie i godziny, i tak mi się przypomniało, że gdzieś już kiedyś te dnie i godziny w samotni spędzałem, dłubiąc w nieco innej skali… Tak rozpoczęła się myśl o powrocie do modelowania.
Dodam jeszcze, że pomysł świecących reflektorów przy BISie narodził się właśnie przy montowaniu świateł ładzienkowo –wannowych.
Tak więc wnoszę o usprawiedliwienie skromnych postępów w budowie okrętu. Obiecuję, że następnym razem będą już BISowe… komnaty, to znaczy… armaty
PS.
Pana Admina, proszę o wyrozumiałość i pozostawienie ww. pisaniny i zdjęcioliny.
Relację niniejszą traktuję jako swego rodzaju pamiętnik fragmenciku mojego żywota, więc postanowiłem zamieścić w niej zapis moich ostatnich zajęć, pośrednio ale istotnie z BISem jednak związanych.
70 lat temu, dnia 27 maja zatopiony został pancernik BISMARCK.
Co u mnie? Nie ukrywam, że wystąpił syndrom: „majowego majem rozmajenia” ze znaczą szczyptą obowiązków: około-komunijno-wielo-rodzinnych.
W tym „majowym całokształcie”, coś się jednak przy okręcie działo.
1) Po pierwsze
Postanowiłem nieco usprawnić gablotę na model (zakupioną jeszcze w poprzednim roku). Jest ona wielka, szklana i nieporęczna. Do tego stoi w takim miejscu, iż trudno jest nią „manewrować” przy zdejmowaniu, dla celów „przymierzalniczych” podzespołów okrętu.
Poniewczasie wpadłem na pomysł oddzielenia przedniej szyby i uczynienia jej zdejmowalną (gablota jest klejona silikonem przez akwarystów).
W ten sposób mam łatwy dostęp do modelu (kwestia odkręcenia kilku śrubek, chociaż, już po wykonaniu, moja Połowica zaproponowała haczyki zaciskowe – takie jak przy pudełkach szachownic; wrócę do tego pomysłu przy kolejnym projekcie. Ale gdzie i komu zwinąć takie haczyki?! – zrobić samemu z półstalowego druta?).
Nadbudówki przyłożone na sucho:
2) Po drugie
Z motywacją moich Ukochanych: Żony i Dzieciarni, przed wizytą rodzin wielu, w końcu ukończyłem, po kilku ładnych miesiącach dłubania (sumarycznie z dłuuuuugimi przerwami 1,5 roczku) to, co poniżej obzdjęciowałem. Nie ukrywam, że jestem z tego dumny, bo po raz pierwszy od „zera” (gołych tynków) za takie „coś” się zabrałem. Gdy płytkarz wycenił nasze projekta, szczęka nam stuknęła o płytkę, więc się zawziąłem i postanowiłem wykonać to sam.
Znów pewnie Pan Gał będzie marudził, że imają się mnie sentymenta, ale sobie opowiem, że tak naprawdę od tego płytkowania zaczął się mój do modelowania powrót.
Sobie ucinałem i przyklejałem długie dnie i godziny, i tak mi się przypomniało, że gdzieś już kiedyś te dnie i godziny w samotni spędzałem, dłubiąc w nieco innej skali… Tak rozpoczęła się myśl o powrocie do modelowania.
Dodam jeszcze, że pomysł świecących reflektorów przy BISie narodził się właśnie przy montowaniu świateł ładzienkowo –wannowych.
Tak więc wnoszę o usprawiedliwienie skromnych postępów w budowie okrętu. Obiecuję, że następnym razem będą już BISowe… komnaty, to znaczy… armaty
PS.
Pana Admina, proszę o wyrozumiałość i pozostawienie ww. pisaniny i zdjęcioliny.
Relację niniejszą traktuję jako swego rodzaju pamiętnik fragmenciku mojego żywota, więc postanowiłem zamieścić w niej zapis moich ostatnich zajęć, pośrednio ale istotnie z BISem jednak związanych.
-
tomaszolemski
- Posty: 53
- Rejestracja: sob cze 26 2010, 23:42
-
zxcvbnm1971
- Posty: 413
- Rejestracja: pn lut 13 2006, 23:31
Coś w tym jest Ostoja. Ja również położyłem kafelki w mieszkaniu, choć nie w łazience - to zostawiłem profesjonalistom. Zbyt wiele rzeczy można zepsuć, nie mając doświadczenia.OSTOJA pisze:A jednak modelarz zrobi wszystko, nie tylko modele. Jak się ma dryg w paluszkach, znajomość materii i trochę pomyślunku...
Ale tutaj Art jedno pytanie. Dlaczego wanny nie obłożyłeś kostką (na siatce) tylko kaflami?
Katastrofa. To ja takie duże i piękne zdjęcia zmechanizowanej gablotce zrobiłem, a Wy o trzecioplanowej, kurde, łazience??!!… katastrofa 
No cóż, trzeba odpowiedzieć.
Tomaszuolemski, chmm, jakbym kasy tyle miał, to bym zlecił wykonanie płytkowania profesjonaliście, tak jak Strk. Więc grzebałem się z tym tak długo.
No, ale koszta nie były oczywiście decydujące. Ważna jest satysfakcja „własnego-zrobienia” oraz ukończenia. Dokładnie tak jak z modelem, stąd o modelowaniu mi się przypomniało.
Air22 – ogrzewanie podłogowe jest, ale to wykonali spece.
Strk – kostką na siatce? Poszedłem po „najtańszej” linii i jakoś wyszło, choć kombinacji było wiele.
Ok. wracam do armat.
No cóż, trzeba odpowiedzieć.
Tomaszuolemski, chmm, jakbym kasy tyle miał, to bym zlecił wykonanie płytkowania profesjonaliście, tak jak Strk. Więc grzebałem się z tym tak długo.
No, ale koszta nie były oczywiście decydujące. Ważna jest satysfakcja „własnego-zrobienia” oraz ukończenia. Dokładnie tak jak z modelem, stąd o modelowaniu mi się przypomniało.
Air22 – ogrzewanie podłogowe jest, ale to wykonali spece.
Strk – kostką na siatce? Poszedłem po „najtańszej” linii i jakoś wyszło, choć kombinacji było wiele.
Ok. wracam do armat.
