*[Relacja/Okręt] "Pietropawłowsk" (Modelik 8/02)

[ZbyszekS]

Kolejne koła sterowe:



Po walce z tymi drobiazgami tak mnie coś naszło, żeby poskładać wszystko do kupy i przypomnieć sobie, co ja właściwie lepię - no i tak to na dzisiaj wygląda (nadbudówka i działa nie są jeszcze przyklejone):



I jeszcze rzut oka na nadbudówkę z zamontowanymi stanowiskami sternika/ów:

[ZbyszekS]

Powstały kominy. Oto one - w całej okazałości:







Jeszcze rzut oka z bliska - na tej małej platformie będą jeszcze jakieś dwa dziwaczne drobiazgi, ale to dorobię jutro.



A tutaj wsporniki - tak mi się udały, że aż je sfotografowałem



No i jeszcze ostatnie zdjęcie, gdzie widać, jak sobie radziłem z przytrzymaniem drutu, który za nic nie chciał grzecznie leżeć na kominie i czekać, aż go przykleję. Użyłem taśmy malarskiej, tej, co zwykle - naprawdę jest niezła do takich celów, bo nie brudzi i nie uszkadza kartonu przy odrywaniu:

[ZbyszekS]

Kemot zakwestionował sposób wykonania wylotów kominów twierdząc, że są zbyt płaskie. Pomyślałem, że prawdopodobnie chodzi o taki efekt (zdjęcie 41.jpg). Otóż moim zdaniem nie jest to do zrobienia z elementów zamieszczonych w wycinance - Mihail z całą pewnością musiał to zrobić po swojemu. A już tłumaczę, o co chodzi, ale najpierw rysunki montażowe:



Z pierwszego rysunku wynika, że ten "daszek" (skośna kreska na schemacie) jest bardzo blisko podstawy (cz. 60b), czyli szczelina powinna być naprawdę minimalna. Część 61, czyli pasek, którym okleić należy krążek 61b (rysunek drugi) ma taką szerokość, że chcąc zamontować część 61c ("daszek") pozostawiając szczelinę zauważalną (jak u Mihaila), górna krawędź "daszka" zrówna się z górną krawędzią pierścienia 61/61a. Mówiąc inaczej - pierścień 61/61a jest za niski (rozrysowany w 2D - za wąski). Dlatego najpewniej Mihail nie wykorzystał elementów pierścienia z wycinaki, lecz zrobił je samodzielnie.

Ja zrobiłem te elementy z wycinanki i dopiero po poście Kemota zadałem sobie pytanie - DLACZEGO NIE ZROBIŁEM NOWEGO, SZERSZEGO PIERŚCIENIA (61/61a)?

No i teraz widzę trzy możliwości:
1. Odciąć tę czarną część komina i między nią a szarą podstawę wkleić krążek dystansujący o mniejszej średnicy, przez co uzyskam szczelinę. Rozwiązanie proste, ale niewykonalne - jak zacznę odcinać ten element to z całą pewnością go zniszczę - jest dobrze przyklejony.
2. Dać sobie spokój i zostawić tak, jak jest
3. Odciąć "daszek", ściąć pierścień 61/61a na równo z powierzchnią krążka 61b, wykonać nowy, wyższy/szerszy pierścień 61/61a i na nowo przykleić "daszek". Chyba wykonalne, bo odcięcie tych papierków powinno się udać. Kłopot jednak z "daszkiem" (cz. 61c) - potrzebuję skanu tej części, bo sam nie potrafię jej rozrysować.

[ZbyszekS]

Podczas budowy kominów przyszło mi do głowy, że może warto na ich przykładzie opowiedzieć o dwóch kwestiach, z którymi zawsze miałem duży problem, a właśnie przy kominach tak naprawdę po raz pierwszy udało mi się te problemy skutecznie pokonać. Przepraszam za nudzenie tych, dla których będą to sprawy trywialne i oczywiste - dla mnie nigdy nie były, a może dla kogoś również nie są...? Nie są to też żadne odkrycia, ale jednak nie pamiętam, by ktoś takie proste rzeczy pokazywał.

Formowanie rurek
Jak trzeba zwinąć pierścień, to sprawa zwykle jest prosta: można go przeciągnąć po krawędzi noża lub stołu i będzie się zwijał. Przy elementach, które są szersze, niż dłuższe, to taka metoda - jak dla mnie - jest nie do wykorzystania. Takie elementy formuję na miękkiej, sprężystej podkładce (np. odwrotna strona podkładki pod mysz), wałkując (tak, jak ciasto na pierogi) taki element przedmiotem o okrągłym przekroju - najpierw grubszym, potem coraz cieńszym. Przy wałkowaniu naciskam mocno, ale nie od razu - zwiększam nacisk stopniowo, z wyczuciem, bo inaczej karton może się załamać (ja też ). Tak to wygląda w przypadku detalu, który ma być rurką (element dla potrzeb zdjęcia leży na stole, nie na podkładce):



A tutaj sklejka do tej rurki:



Elementy próbuję formować na sucho, a jeśli widzę, że z trudem się poddają moim zabiegom, to zwilżam je lekko wodą, na całej formowanej powierzchni. Z wodą trzeba ostrożnie, bo można uszkodzić karton (rozwarstwienia, zagniecenia itp.). Elementy na obrazkach formowane były na sucho, a jednak kształt ładnie trzymają:





I jeszcze zdjęcie powierzchni podkładki, na której taki rzeczy robię. Widać fakturę - to nie jest gąbka, lecz rodzaj takiej pianki gumowej. Nie każda podkładka się do tego nadaje:



I na koniec jeszcze przykłady narzędzi, jakie do tego celu wykorzystuję, ale używam również wierteł, drutów stalowych itp.:



Koniec części I.

[ZbyszekS]

Jak oklejać wręgi poszyciem używając kleju BCG?

Klej BCG jest na bazie wody i po wyschnięciu może narobić bigosu takiego, jak już pokazywałem na początku swojej relacji, podczas oklejania części podwodnej, lub takiego (Mig-29 z MM):



Pamiętałem starą radę Wujka Andrzeja, że karton należy najpierw zaimpregnować, pozwolić mu wyschnąć, a potem minimalną ilością kleju przykleić wręgę do poszycia. Proste, prawda? Tylko nie wiedzieć czemu dopiero teraz, podczas budowy kominów, naprawdę udało mi się osiągnąć oczekiwany efekt - oto dwa przykłady:





I chyba odkryłem, na czym polegał mój błąd w interpretacji porad Wujka. Po pierwsze: impregnacja niewielką ilością kleju. No to proszę - wzdłuż lewej krawędzi kartonika jest NIEWIELKA ilość kleju. Wzdłuż prawej krawędzi - też NIEWIELKA. Obie NIEWIELKIE, a jednak różne - ta z prawej to warstwa kleju, którą rozsmarowałem palcem po naniesieniu. Z lewej - naniesiona patyczkiem. MIG był robiony metodą "lewą", kominy - "prawą".



Ważne jest, by warstwa kleju dokładnie wyschła, zanim będziemy sklejać poszycie z wręgą. Ważne też jest, by wręga była dopasowana dokładnie, tzn. nie może wchodzić ciasno i rozpychać poszycia, ale też nie może wypadać. Krawędź wręgi też impregnuję minimalną ilością kleju, ale uwaga - po wyschnięciu trzeba ponownie sprawdzić pasowanie; prawie na pewno wręga lekko spęcznieje i będzie wymagała korekty papierem ściernym.
Ostatni etap - to sklejenie wręgi z poszyciem. Wujek też radził, by używać kleju oszczędnie. Wystarczy włożyć wręgę do poszycia, dokładnie, na sucho, a potem na krawędź styku wręgi z poszyciem, po obwodzie na zewnątrz segmentu, nanieść drucikiem, wykałaczką itp. minimalną ilość kleju. I będzie trzymać. Tylko pozostanie lekki połysk, co nie zawsze będzie pożądane (jeśli np. ta wręga będzie zamykała zbiornik paliwa w modelu ciężarówki); w takich przypadkach można próbować nakładać klej w podobny sposób, ale od środka segmentu - mnie się to udawało, ale jako zasadę należy przyjąć, że tam, gdzie to możliwe, klej nakladamy po zewnętrznej krawędzi. Tak to wygląda:



To tyle. Mam nadzieję, że to się komuś przyda...

[Piterski]

Jeszcze jedno pytanie jak zrobić odnośnik w tekście by był linkien do strony internetowej?

[ZbyszekS]

Składnia jest taka:
[ url=http://adres]Tekst adresu[/url ]

Dla porównania składnia "normalna":
[ url]http://adres[/url ]

Uwaga: między "[" a "url" oraz "url" a "]" wstawiłem spacje, bo inaczej nie dało się napisać - system interpretował tekst skladni jako polecenie i je wykonywał. Normalnie tych spacji nie należy wstawiać.

Składnię zawsze możesz sprawdzić podczas edycji postu, ustawiając wskaźnik myszy na przycisku kodu html-owego, który chcesz wstawić. Chodzi o te przyciski, które są nad okienkiem edycyjnym.

[Kemot]

Zbyszku, ja w Aurorze miałem podobne zakonczenie kominów i je całkowicie przerobiłem. Po prostu takie duże płaskie powierzchnie na kominach wyglądają trochę nienaturalnie (dla mnie oczywiście)

[ZbyszekS]

Pewnie, Kemot, że masz rację - Twoje kominy są rewelacyjne i chciałbym, żeby tak wyglądały również moje. Ale jeszcze nie tym razem. Bardzo zależy mi na tym, by model skończyć - to jest mój główny cel, bo ciągle zaczynam, a nie kończę. Poza tym jest to jednak model z założenia "szkoleniowy", więc też nie zależy mi na jego waloryzacji, lecz na możliwie dobrym opanowaniu technik standardowych, bym przy następnym modelu mógł się czuć nieco pewniej w podstawach i skoncentrować się na technikach bardziej zaawansowanych. Dlatego z założenia nie chcę zbyt wielu rzeczy naraz ćwiczyć i przez to przedłużać czasu budowy - na półce i tak czeka jakieś pięć kilogramów modeli w 2D i troszkę przebieram nóżkami , bo chciałoby sie jakiejś odmiany... Dlatego poprawki/modyfikacje drobne i łatwe w realizacji - owszem, ale tak daleko idące - niekoniecznie.

[ZbyszekS]

Kolejny element - nawiewnik. Naprawdę się starałem, wyciąłem element starannie, wyretuszowałem pracowicie i z wielką uwagą, ale precyzyjne posklejanie paseczków tworzących tę fajkę jednak mnie przerosło . Cóż, podreperowałem to nieco szpachlówką, ale szpachlowanie takiego drobiazgu to dla mnie jednak zupełnie nowe doświadczenie. Wyszło jak wyszło, lepiej nie będzie . Już wiem, że jeśli przyjdzie mi kolejne fajki szpachlować, to zrobię to jednak inaczej - odetnę "główkę" od "nóżki" (eeehh, słownictwo... a mam dyplom inżyniera... kto by pomyślał...? ) i tę "główkę" obrobię oddzielnie - myślę, że będzie łatwiej i dokładniej.


Zrobiłem też działka. Jest ich sześć. Za dużo. Są małe. Bardzo małe. Zdecydowanie za małe. A moje paluchy za duże. Wyszło na trzy z lejcami - w trybie makro. W realu słaba trója. Eeeehhh...